Column van Femke

Ben je Bob, zeg het niet hardop

 Nou het zit er weer op hoor: Dry January. De jaarlijks terugkerende ‘traditie’ waarbij iedereen na een decembermaand van extremen weer een beetje bij zijn positieven probeert te komen. En hoewel de meesten het volgens onderzoek maximaal 2,5 week volhouden, heb ik het maar mooi tot het einde geschopt. Toch vond ik het bijna niet te doen. Man man, wat een struggle. En dan heb ik het niet over het niet drinken van alcohol hè. Da’s appeltje-eitje. Ik doel meer op het bezopen gedrag van je omgeving zodra je uitspreekt een maand alcoholvrij door het leven te gaan. Vrienden die het ongezellig vinden dat ik niet ook een biertje drink. Alsof jouw gezelligheid afhangt van mijn alcoholgebruik. Hoe sneu wil je het hebben? Of mijn wederhelft die - naast dat ze zelf meedoet aan deze tijdelijke drooglegging - niet een moment voorbij laat gaan om te melden dat ze vindt dat ik zo goed bezig ben. Maar hiermee eigenlijk aanstuurt op mijn alcoholinname na deze periode van afzien. Oftewel: de rest van het jaar word ik bij elke alcoholische versnapering (en zeker bij meer dan 4 stuks) nog eens herinnerd aan die ene maand waarin ik ‘zo goed bezig’ was. 

Pfff… Wat een gezeur. Je zou er bijna van gaan drinken. En meer ook. Maar goed, dat was nou juist niet de bedoeling.

Want dat is het wel met alcohol. Je drinkt er vaak iets te veel van. Ik bedoel, alles boven de 5 bier is niet omdat je nog zo’n verschrikkelijke dorst hebt. En dat overmatig alcohol drinken niet de beste keus is met betrekking tot je gezondheid, weet inmiddels iedereen. Even los van de hoeveelheid calorieën die je met elk glas je lijf in mikt, zijn de keuzes die je maakt na een aantal glazen alcohol ook vaak allerminst handig te noemen. Zoals die vette kapsalon die er na een meter bier zo aantrekkelijk uitziet. Of de overtuiging dat je de held van de karaokebar bent. Niet handig in dit Instagramtijdperk. 

Aan de andere kant had ik afgelopen oktober anders nooit op dat Spaanse festival gestaan, toen het mij en een vriend middenin de nacht wel een goed plan leek om vanaf onze villa dwars door een aantal weilanden op het geluid af te gaan. “Elk nadeel heb zijn voordeel”, zou Cruijff zeggen. Anyways. Lang verhaal kort. Ik slaap beter, voel me energieker, fitter en de kilo’s vliegen eraf. Ik ben ineens drie dagen in de week om 7 uur ‘s ochtends in de sportschool te vinden. Een klein wonder voor dit avondmens. Dusss… Ik denk dat ik ‘m stiekem nog even doortrek naar februari. Stilzwijgend. Zonder het hardop te melden. Gewoon doen.