Column Sanne Verhoef: Gezocht Friese nuchterheid

Er dient zich helaas niets lichts of luchtigs aan. Wel allerlei zaken die me bezig houden. Onderwerpen waar ik zelf geen invloed op heb. Zaken rond Corona. Crisis in het Midden-Oosten. De oorlog in Oekraïne, geen NAVO-bondgenoot, die Nederland met een godsvermogen steunt. Uitholling van de begrippen ‘man’ en ‘vrouw’. De letterbak LHBTQ die per dag uitgebreid lijkt te worden. Onafhankelijk onderzoek naar talloze getuigenissen over ritueel en satanisch kindermisbruik dat eerst door Grapperhaus en onlangs door Yesilgöz afgehouden wordt. Een demissionair kabinet dat zoveel méér doet dan alleen ‘de winkel openhouden’. De goocheltruc met ⇔ 5,1 miljard van De Jonge, die ik Hans Klok nog niet zie doen. De stroom vluchtelingen die hier onthaald wordt met extra’s waar menig belastingbetalende inwoner van droomt. Crises die gecreëerd worden met daarbij meteen ook de oplossing. De CO2-meetlat waarlangs we straks gelegd worden. Inclusief opties boete en bonus. En dat, terwijl we met 193 andere lidstaten aan de vooravond staan van het tekenen van een nieuw WHO-pandemieverdrag. Een verdrag waarbij Nederland met één pennenstreek de soevereiniteit overdraagt aan een niet-gekozen eliteclub. Met plannen waarbij ik mijn vraagtekens heb. Vaak schrijf ik dat iets gewoon ‘is’. En dat de eigen mindset en conditionering er een gevoel/waarde aan toekent. Voor nu heb ik het idee dat de wereld in brand staat en op z’n kop. Al jaren woedt er een ‘battle of the sexes’, waarbij vrouwen strijden voor gelijke rechten. Logisch lijkt me. Mannen en vrouwen zijn weliswaar verschillend, maar als mens gelijkwaardig aan elkaar. In plaats van de verschillen gelijkelijk te waarderen, lijkt het erop dat we onderweg het contact verloren zijn met mannelijke en vrouwelijke energie; hoe beiden nodig zijn en elkaar aanvullen. Een situatie die wordt uitvergroot, doordat er nu ook getornd wordt aan de begrippen ‘man’ en ’vrouw’. En aan die laatste in het bijzonder, omdat er slinks geprobeerd is in een wetsvoorstel van Binnenlandse Zaken, om de term 'moeder' uit het bevolkingsregister te schrappen en te vervangen door ‘ouder uit wie het kind geboren is’. Waanzin! ‘Man’ en ‘Vrouw’ mag kennelijk niet meer. Ik snap het niet. Of eigenlijk toch wel. Er is een filosofische beweging in opkomst. Een, die als doel heeft om biologische grenzen van de mens te doorbreken met wetenschap en technologie; het transhumanisme. Om daar op voor te sorteren moet er wel een bom gelegd worden onder de gangbare begrippen ‘man’ en ‘vrouw’. En een klimaat gecreëerd worden voor ‘fluïde’ mengvormen, waarbij de mens ‘vlees noch vis’ is en van alles wat; dé voedingsbodem voor de doorontwikkeling van het transhumanisme. Zulke mengvormen ontstaan als je aanvullend op de welig tierende LHBTQ-gemeenschap jongvolwassenen beïnvloedt, die hun eigen identiteit aan het ontdekken zijn met alle onzekerheid die daarbij hoort. Het lijkt wel of zij op het spoor gezet worden van ‘in het verkeerde lichaam’ geboren zijn. En voor een ingrijpend proces als zo’n transitie is, vind ik de overheid, medische wetenschap en zorgverzekeraars ineens wel heel erg begripvol, snel en meewerkend, waar je anders hemel en aarde moet bewegen om iets bij ze gedaan te krijgen. Maar goed. Ieder loopt zijn/haar eigen pad. Dat mensen in transitie willen, omdat ze veronderstellen dan gelukkig(er) te worden, is iets dat ze mogen nastreven. Ze maken daarvoor keuzes. Keuzes die een ander soms niet kan en ook niet hoeft te begrijpen. Die realiteitszin en nuchterheid mis ik in de discussies. Ziehier dan toch weer m’n bruggetje naar Ouwe Syl, naar ’t Bildt. Daar leeft een verscheidenheid aan mensen. Alle rangen en standen. Denkers, doeners en dromers. Ondernemers en mensen in loondienst. Coaches, trainers en healers. Kunstenaars als schilders, schrijvers, zangers, musici en een maker van lichtinstallaties. Er is plek voor iedereen, precies zoals hij/zij is. Mensen hebben er oog voor elkaar. Accepteren, respecteren, waarderen en stimuleren elkaar. Zonder discussies over geslacht, geaardheid of wat dan ook. Men ontmoet elkaar op harts-niveau van mens tot mens. Is dát niet hoe ’t zou moeten? Daarom dringend gezocht: Friese nuchterheid. Zo… nu eerst ’n kop tijgerthee.     

Sanne Verhoef