COLUMN: Kringlooptherapie

Zeker als ik het op dat moment ‘nodig’ heb of gewoonweg even het huis uit moet. Ik noem het dan ook wel mijn kringlooptherapie. Waarom ik daar zo blij van kan worden? Ik denk omdat ik zelden op zoek ben naar iets, en toch bijna altijd iets vind. Waar ik dan vervolgens heel gelukkig van kan worden. 

Daarnaast is er het verrassingseffect van het vinden van iets bijzonders waarvan je van tevoren niet wist dat je het zo tof zou vinden. Kortom: je weet nooit wat je tegen zult komen en dat is dan meteen de verrassing. In dit geval verras ik vooral mezelf. Mijn kringloopvondsten zijn eigenlijk cadeautjes aan mezelf. 

Best regelmatig doe ik een rondje kringloop. Het is echt mijn ‘guilty pleasure’. En dat beperkt zich niet door het letterlijke rondlopen op één van mijn vaste adresjes. Nee, ik toer ook door Friesland, op zoek naar nieuwe struinplekken. Er zijn namelijk zoveel leuke adressen verspreid over onze provincie. De ene keer blijkt zo’n roadtrip trouwens succesvoller dan de andere. Maar wederom, ik laat me graag verrassen. Het komt overigens niet vaak voor dat er op de betreffende plek niets leuks te vinden is hoor. Nogmaals, wie niet zoekt, zal vinden. Ofzo...

Denk je: hè gets, tweedehands, niets voor mij. Dat kan. De kringloop is niet voor iedereen. Ik ben ermee opgegroeid. Met het struinen naar mooie vondsten en koopjes. Dat laatste is een sport op zich. Mijn insteek is wel: het moet er goed uitzien. Spullen moeten niet (te) beschadigd zijn, geen vlekken of gaten bevatten (in het geval van kleding) en naast mooi, probeer ik ervoor te zorgen dat het een functie heeft. Daarmee bedoel ik dat het niet alleen maar voor de leuk is maar dat ik het ook echt kan gebruiken. Maar soms is iets ook gewoon voor de mooi. Dat mag heus. 

Ik ben niet altijd zo’n kringloopganger geweest... In mijn jeugd gingen wij vaak naar de rommelmarkt, niet in de laatste plaats om onze eigen spulletjes te verkopen. Naar voorbeeld van mijn ouders, die daar dan met hun antiek en ander waardevol goed stonden. Als veilingmeester wist mijn vader het een en ander van de waarde van dingen. Mijn moeder was vooral een goede handelaarster. Tussen mijn twintigste en dertigste vond ik tweedehands niet zo, laten we zeggen, cool. Later kwam de ‘tweedehands liefde’ terug en nu is het haast een way of life. Passend bij mijn goede voornemen om wat bewuster en duurzamer te leven. Sowieso een mooi streven toch?

De column hierboven is een verkorte versie van een blog die ik maakte voor Leven in Friesland. Het hele verhaal - met leuke kringloopadresjes! – lees je op leveninfriesland.nl/femkes-kringloop-feestje

Femke

www.beidehands.nl

www.verwoordinbeeld.nl